Κλασικός δίσκος της Δόμνας Σαμίου μέσα απ’ τον οποίο εξοικειώθηκαν με το δημοτικό τραγούδι οι νεότερες γενιές. Συνδυάζει μια αισθητικά επιμελημένη παρουσίαση με την άρτια ερμηνεία και την άψογη ηχογράφηση. Το ομότιτλο κομμάτι που τραγουδήθηκε και χορεύτηκε κατά κόρον σε συναυλίες και κέντρα, αποτελεί το σήμα κατατεθέν της παρουσίας της Δόμνας Σαμίου στη δισκογραφία και μπορούμε να πούμε ότι εισάγει δικαίως την έννοια «πρώτη εκτέλεση» προκειμένου για τραγούδι παραδοσιακό.
Ο δίσκος επανακυκλοφόρησε σε CD το 2008 από την MINOS EMI με τα: Σουραύλι, Στης πικροδάφνης τον ανθό, Σεργιάνι με τη Δόμνα Σαμίου, σε κασετίνα με τον τίτλο Μια ζωή τραγούδι.
- Παραγωγή: EMI Columbia
- Έτος έκδοσης: 1974
- Τύπος: LP
Ο δίσκος αυτός συγκεντρώνει μερικούς από τους ωραιότερους μελωδικούς θησαυρούς της δημοτικής μας μουσικής. Περιέχει αντιπροσωπευτικά κομμάτια από τον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη, τη Δυτική Μ. Ασία, τη Θράκη, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Ρούμελη και από τα νησιά Σάμο και Κρήτη. Στην εκτέλεση των τραγουδιών και σκοπών συμμετέχουν άξιοι και εμπνευσμένοι τραγουδιστές και οργανοπαίκτες, που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη διατήρηση και διάδοση της καλής δημοτικής μας μουσικής.
Η Δόμνα Σαμίου είναι η κύρια τραγουδίστρια, αλλά ακούγονται κι άλλες εξίσου εκλεκτές φωνές, που τραγουδούν πότε σε συνδυασμό μαζί της και πότε μόνες τους. Ένα κομμάτι εκτελείται από ένα μικρό χορωδιακό συγκρότημα με συνοδεία νταουλιού. Τρία κομμάτια είναι μόνο για όργανα. Απ' αυτά ένα είναι ζεϊμπέκικος από την περιοχή Σμύρνης, άλλο ζωναράδικος από τη Θράκη και το τρίτο Ηπειρώτικο Μοιρολόγι, όπως λέγονται στην Ήπειρο οι λυρικοί, ελεγειακοί σκοποί για κλαρίνο, που παίζονται συνήθως στα συμπόσια. Το Μοιρολόγι, αυτό, καθώς και το Μακεδονικό Εψές προψές επέρασα είναι τα μόνο όχι χορευτικά του δίσκου. Τα άλλα είναι όλα χορευτικά και αντιπροσωπεύουν έναν σημαντικό αριθμό από πανελλήνιους και τοπικούς ρυθμούς.
Ο δίσκος αυτός δίπλα στα τόσα άλλα ωραία που μας προσφέρει μας δίνει επίσης την ευκαιρία ν' απολαύσουμε τα ηχοχρώματα, όχι μόνο των συνηθισμένων δημοτικολαϊκών μας οργάνων (κλαρίνο, βιολί, λαούτο), αλλά και μερικών άλλων, με πιο «εξωτικό» ήχο, όπως είναι το γαβάλ (καβάλι) είδος αυλού που αποτελείται από πέντε ίσα κομμάτια με συνολικό μήκος περίπου ένα μέτρο, η γκάιντα, η λύρα του Πόντου, το κανονάκι και το ούτι.
Μάρκος Φ. Δραγούμης (1974)
