(απόσπασμα)
Όταν η «Μεγάλη» Επίδαυρος προβληματιζόταν με «Βάκχες» και Ρονκόνι, η «Μικρή» –στο «Μικρό» αρχαίο θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου, στο οποίο οι ανασκαφές προχωρούν και φέρνουν στο φως, καθώς φαίνεται, θησαυρούς– γλένταγε. Ελληνικότατα. Με τραγούδια της θάλασσας– τι καλύτερο για έναρξη του φετινού Μουσικού Ιουλίου πλάι στη θάλασσα; Που τραγουδούσε η «μάνα» του παραδοσιακού τραγουδιού μας, η εκλεκτή Κυρία Δόμνα Σαμίου.
Γεμάτο το θεατράκι το Σάββατο, η ασημένια ελιά, οι συκιές, ο φοίνικας εκεί, ένα κομμάτι θάλασσα στο βάθος, το σπιτάκι–φυσικό σκηνικό πίσω από το θέατρο, κρυμμένο δυστυχώς με ένα παραπέτασμα από λινάτσες και στη σκηνή η Δόμνα Σαμίου και οι νεώτεροι, ο Ζαχαρίας Καρούνης, η Κατερίνα Παπαδοπούλου και ο Βαγγέλης Δημούδης –πολύ καλές φωνές– «τα έδωσαν όλα» σε ένα πρόγραμμα που μύριζε θάλασσα. Μαζί με τους μουσικούς, τους δέκα χορωδούς του Συλλόγου Δόμνα Σαμίου και τα πέντε ζευγάρια χορευτών του συγκροτήματος «Περπερούνα», σε μια παράσταση που δεν είχε στήσιμο «επαγγελματικό» αλλά μια φρεσκάδα ερασιτέχνη. Κάτι σαν πανηγύρι.
Πολύ σωστά, γιατί σε πανηγύρι κατέληξε. Αφού η Κυρία Σαμίου τραγούδησε εκτός προγράμματος και Τζιβαέρι και Μεσ' του Αιγαίου τα νερά και Γιωργίτσα, μας κάλεσε να τους ακολουθήσουμε όλους τους μουσικούς στο κατάφωτο λιμάνι της Αρχαίας Επιδαύρου όπου, στο στημένο πατάρι και γύρω του, το πανηγύρι συνεχίστηκε με τη συμμετοχή του κοινού σε χορούς κυκλικούς.
[...]
