(απόσπασμα)
Αφιερωμένο το σημερινό «Σημειωματάριο» στο Παιδί, δεν θα μπορούσε να λείπει το διαχρονικό μήνυμα που έστειλε η Δόμνα Σαμίου -διαχρονική κι αυτή και μοναδική!- με την παρουσίαση στο Ηρώδειο του προγράμματος «Περνά περνά η μέλισσα». Δέσποσε, έλαμψε, γοήτευσε μαζί με τη Δόμνα η ελληνική παράδοση στη μουσική, στους χορούς, στα παιχνίδια τα ομαδικά, τα χαμογελαστά και αξέχαστα, του τότε, πριν ανατείλει η εποχή των μηχανικών, ηλεκτρονικών παιχνιδιών, και της μοναξιάς στην κάμαρα. Μια άλλη όψη του Ηρωδείου μας έδωσε η Δόμνα, το αηδόνι του παραδοσιακού ελληνικού τραγουδιού, κυκλωμένη από παιδιά πέντε έως δέκα οκτώ χρονών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όλα από δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο. Όλοι και όλες φορούσαν τοπικές φορεσιές.
Και τα παιδόπουλα ξανάπαιξαν τα παιχνίδια τα παλιά, κι έγινε το Ηρώδειο αυλή, όπου αντήχησαν οι γελαστές φωνές στο Δεν περνάς κυρά Μαρία, Τσίμπι τσίμπι τον αετό, Περνά περνά η μέλισσα και να, και το ξύλινο πατίνι, το μαλλί της γριάς, τα πεντόβολα και οι γκαζές. Με τη Δόμνα να λέει μητρικά: «Αυτά τα παιδιά είναι η συνέχεια όλων μας, η συνέχεια η δική μου. Θέλω να δώσω τη σκυτάλη της παράδοσης στα νέα παιδιά». Μη βιάζεσαι Δόμνα της φώναξαν οι κερκίδες, γιατί εκείνη ήταν που έδωσε ψυχή στο πρόγραμμα και γέμισε χαρά ένα αλλιώτικο Ηρώδειο, [...]
