(απόσπασμα)
Είναι η φωνή της Δόμνας Σαμίου που λες και ξηλώνει τοίχους, διαπερνά το τσιμέντο, υψώνεται ως τη Σελήνη των δεκατεσσάρων ημερών, τη συντροφεύει ερωτιάρικα και με τον ήχο των λαϊκών οργάνων -της γκάιντας, του κλαρίνου, του τουμπελεκιού- στήνουν χορό και περιγελούν τον ξενόφερτο «Άγιο Βαλεντίνο» και τα πλαστικά καμώματα του... Να 'ναι και η λέξη «Αστροφεγγιά» στην πάροδο Πατησίων που παίζει κι αυτή το ρόλο της στον ιστό του γλεντιού που ύφανε ο Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής της Δόμνας Σαμίου το βράδυ της Τρίτης, με τρικούβερτο γλέντι και επώνυμους απ' όλους τους χώρους - αρχιτεκτονική, μουσική, γλυπτική, μέσα επικοινωνίας, Αθηναίους και νησιώτες, και Ηπειρώτες, και Μικρασιάτες! Όλοι μαζί, πάνω στην πίστα να τραγουδούν και να χορεύουν, ενώ η ορχήστρα με τους λαϊκούς καλλιτέχνες έπαιζε τους σκοπούς του δίσκου Τα Αποκριάτικα που κάνουν δεύτερη έκδοση. Είναι τα παραδοσιακά, πιπεράτα τραγούδια της ελληνικής αποκριάς. Τα «Τραγούδια στον Κύκλο του Χρόνου» - «Και Διονύσου Αρχαιότερα»- που ηχογράφησε στους τόπους του αυθεντικού ελληνικού γλεντιού της υπαίθρου η Δόμνα Σαμίου με τους οργανοπαίκτες της.
Και που είχαμε την ευκαιρία, ύστερα από ζεστή πρόσκληση της ίδιας, ν' ακούσουμε, στην «Αστροφεγγιά», την πρώτη από τις συναυλίες - γλέντια που θα ακολουθήσουν σε Αθήνα και συμπρωτεύουσα. Κι επειδή συνέπεσε η βραδιά αυτή να είναι αφιερωμένη στον εισαγόμενο «Άγιο Βαλεντίνο» του καταναλωτισμού, διπλά και τρίδιπλα το διασκέδασαν, με γνήσια λαϊκή μουσική, παιγμένη στα παραδοσιακά όργανα από καλλιτέχνες, εκφραστές της μουσικής παράδοσης σε νησιά, βουνά και κάμπους.
Kαι ήταν σαν στην καρδιά της Πατησίων, ιδίως όταν σήμανε η Δόμνα με τη φωνή της εγερτήριο στις αισθήσεις, να παραμέρισαν οι πολυκατοικίες και να στήθηκε ο χορός στην πλατεία του χωριού της καρδιάς μας! Να 'σαι καλά. Δόμνα αηδόνα και σάλπιγγα μαζί! Που μας ξυπνάς τις ελληνικές ρίζες μας και μας σέρβιρες, μαζί με ξανθό κρασί το αντίδοτο στη σάχλα του Βαλεντίνου... Έλληνας και ο Θεός του Έρωτα, προς τι οι απομιμήσεις; [...] Και όμως, η Δόμνα Σαμίου με τον Καλλιτεχνικό Σύλλογο Δημοτικής Μουσικής, όλους τους προσκαλεί, επειδή «τούτες οι μέρες το 'χουνε και τούτες οι βδομάδες» κι «οι Αποκριές είν' για συντροφιά, για τες χαρές του κόσμου». Χιλιόχρονη και πάντα άξια. Δόμνα μεγάλη!
