(Απόσπασμα από τη στήλη «Μουσικοκριτικά σημειώτατα»)
[...]
Μια βραδιά ελληνικής δημοτικής μουσικής στο φιλόξενο περιβάλλον της Ελληνοαμερικανικής Ενώσεως μας έφερε άλλη μια φορά σε επαφή με το απαράμιλλο φαινόμενο της μουσικής του λαού μας. Τόσος λόγος γίνεται γύρω από την «δημιουργία» εθνικής μουσικής, και οι πηγές της αναβλύζουν τόσο κοντά μας, εδώ στις ρίζες της υπάρξεώς μας...
Αξιοθαύμαστη και εκπληκτική είναι η ποικιλία της λαϊκής μας μουσικής. Ακούγοντας το πρόγραμμα που μας παρουσίασε ή Δόμνα Σαμίου και oι συνεργάται της, γοητεύεται κανείς με τον πλούτο των μορφών (χορευτικά, κλέφτικα, μοιρολόγια), και με την ανεξάντλητη ποικιλία των τεχνοτροπιών (από την διατονικότητα των νησιώτικων ως τα ανατολίζοντα χρωματικά, και τα ηπειρώτικα με την αρχέγονη πολυφωνική ετεροφωνία τους).
Μία ωραία επιλογή από την πλούσια αυτή κλίμακα τρόπων και μορφών μας παρουσίασε η Δόμνα Σαμίου ως προεξάρχουσα τραγουδίστρια με την σύμπραξη μιας ομάδος χορωδών συνοδεία λαϊκής ορχήστρας από εξαίρετους οργανοπαίκτας (Αντώνιος Τσώχος βιολί, Νίκος Στεφανίδης κανονάκι, Αγάπιος Τομπούλης ούτι, Σταύρος Αδριανός λαούτο, Φίλιππος Ρούντας κλαρίνο, Κέβην Άντριους φλογέρα, Ευάγγελος Φυσάκης λύρα, Κώστας Ρούντας ντέφι).
Ο τρόπος εκτελέσεως του προγράμματος μας επεφύλαξε χαρά και ικοινοποίηση που σπανίως μας χαρίζει η επαγγελματική παρουσίαση της λαϊκής μουσικής μεταφυτευμένης από την ύπαιθρο στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η πνευματώδης προβολή του ρυθμικού στοιχείου, ο μελισματικός καλλωπισμός της μελωδίας, η σαφής απαγγελία, η γνησιότης του ύφους, όλα επρόδιδαν γνώσιν και ευτυχή λύσιν των προβλημάτων της ελληνικής μουσικής.
Ο Σίμων Καρράς, ο βαθύς γνώστης της βυζαντινής και λαϊκής μας μούσας πρέπει να είναι υπερήφανος για το έργο του. Χάρις στην καθοδήγηση του η εκλεκτή αυτή ομάς -όλοι μέλη και συνεργαζόμενοι καλλιτέχνες του Συλλόγου προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής- απέκτησε την παιδεία, το πνεύμα και την πείρα που εγγυώνται γνησιότητα ύφους και ακρίβεια εκτελέσεως.
