Ακούστε
Τ’ Αϊ-Γιωργιού τη βραδινή, τ’ Αϊ-Γιωργιού το βράδυ
βασιλοπού- βασιλοπούλα αρμάτωνε,
βασιλοπούλα αρμάτωνε ολόχρυση φεργάδα.
Βάζει πανιά μεταξωτά και ξάρτια μπιρσιμένια,
βάζει τιμόνι μάλαμα και τα κουπιά ασημένια,
βάζει και τα ναυτόπουλα και κείνα διαλεγμένα.
Του ρήγα γιος σαν τ’ άκουσε φεργάδες αρματώνει
και μέσα στ’ αρτζιπέλαγος πάει την κοντοζ’γώνει.
– Σουλτάνα μάινα τα πανιά, σουλτάνα ρίχτα κάτω,
[σουλτάνα δώσ’ μ’ ένα φιλί και πάρε μια φεργάδα,
θέλεις τη χρυσοπράσινη, θέλεις την κ’σογαλάζια1
θέλεις την κ’σοκινίκατη2 που είμ’ απατός μου3 μέσα.
– Φρόνιμον σ’ είχα ρήγα γιε κι άσκημα συντυχαίνεις4
και μέσα στ’ αρτζιπέλαγος σαν τι φιλί γυρεύεις;
– Ας έπεφτα στη θάλασσα κι ας μ’ έπαιρνε το κύμα
κι ας έπαιρνα ένα φιλί κι ας είχα εγώ το κρίμα.
– Εγώ δεν είμαι κιότισσα5 να δώσω το φιλί μου,
για μια παλιοφεργάδα σου να χάσω την τιμή μου.
Άιντε να βγούμε στη στεριά κι όποιος νικήσ’ ας πάρει.]
1κ'σογαλάζια: χρυσογαλάζια
2κ'σοκινίκατη: χρυσοκόκκινη
3απατός μου: εγώ ο ίδιος
4συντυχαίνεις: μιλάς
5κιότισσα: δειλή, άθλια (από το κιοτής)
Γνωστό αρχικά στα μικρασιατικά παράλια και τα νησιά, το τραγούδι της βασιλοπούλας που θέλει να ταξιδέψει και την κυνηγάει ο γιος του ρήγα, σ’ ένα θαλασσινό τοπίο με πολυτελείς γολέτες και φρεγάτες, δείχνει να απηχεί κάποιο επεισόδιο της εποχής της Φραγκοκρατίας. Η αγέρωχη βασιλοπούλα που υπερασπίζεται την τιμή της γίνεται το ναυτικό ισοδύναμο όλων εκείνων των στεριανών ηρωίδων που κάνουν το ίδιο απέναντι σε Τούρκους και Αρβανίτες που προσπαθούν να ατιμάσουν τις κλεφτοαρματολικές γενιές τους. Μιράντα Τερζοπούλου (2008)
Το τραγούδι κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου στα Νέα Παλάτια Ωρωπού Αττικής, το 1980.
