Ακούστε
Ήρθ’ ου Λάζαρους, ήρθαν τα βάγια.
– Πού ήσαν Λάζαρε, πού ήσαν κρυμμένους;
– Μες στου χάντακα, χαντακουμένους.
Δώσ’ μι, δώσ’ μι κρύου νιράκι
γιατ’ είναι του στόμα μου, πικρό φαρμάκι.
– Σήκου Λάζαρε κι μην κοιμάσι,
ήρθ’ η μάνα σου από την Πόλη,
σ’ ίφιρι χαρτί κι κουμπουλόι.
– Βάια, βάια του Βαϊού,
τρώμι ψάρια και κουλιού
και την άλλη Κυριακή,
τρώμε το παχύ τ’ αρνί.
– Η κουτίτσα σας αβγά γιννάει
κι η φουλίτσα σας δεν τα χουράει,
δώστε μας να τα χαρούμε
και του χρόνου πάλι να ρθούμε.
– Του καλαθάκι μ’ θέλ’ αβγό
κι η τζιπούλα μ’ θέλ’ κουκό[σες]1.
Λαζαρίνα, κουκουτίνα2
βάλ’ αβγό στην καλαθίνα.
Και του χρόνου
1κουκόσες: καρύδια
2κουκουτίνα: η μικρή Λαζαρίνα που κρατάει το καλάθι και μαζεύει τα αβγά που δίνουν οι νοικοκυρές
Τα παιδικά λαζαρίτικα «κάλαντα» τα τραγουδούσαν παιδιά σε ομάδες κατά ηλικία. Η μορφή επομένως και το περιεχόμενο των τραγουδιών παράλλασσε αναλόγως. Τα μικρότερα παιδιά, με περιορισμένες δυνατότητες αποστήθισης και μουσικής έκφρασης, έλεγαν πιο απλά τραγουδάκια, που αφηγούνταν σχεδόν επιγραμματικά την ιστορία τον Λαζάρου και το γιορταστικό μήνυμα της ημέρας, όπως αυτά που περιλαμβάνουμε στις ηχογραφήσεις μας. Τα μεγαλύτερα τραγουδούσαν μακροσκελέστερες αφηγήσεις με λεπτομερή εξιστόρηση των γεγονότων σχετικά με το θάνατο, τη θαυματουργή επέμβαση του Ιησού και την έγερση, καθώς και τις φιλοσοφημένες εντυπώσεις του Λαζάρου από τον Άδη (βλ. και τραγούδι Που ’σαι Λάζαρε). Μιράντα Τερζοπούλου (1998)
Τα κάλαντα ηχογράφησε η Δόμνα Σαμίου στην Αιανή Κοζάνης, το1996.
