Ο Διάκονος ή ο ιερεύς: Τήν Θεοτόκον και Μητέρα του Φωτός
εν ύμνοις τιμώντες μεγαλύνομεν.
Ωδή θ'. Ήχος β΄. Ο Ειρμός.
Ψυχαίς καθαραίς, και αρρυπώτοις χείλεσι, δεύτε μεγαλύνωμεν την ακηλίδωτον, και υπέραγνον Μητέρα του Εμμανουήλ, δι' αυτής τω εξ αυτής, προσφέροντες πρεσβείαν τεχθέντι· Φείσαι των ψυχών ημών, Χριστέ ο Θεός, καί σώσον ημάς.
Τά τροπάρια
Στίχ. Δόξα Σοι ο Θεός ημών, δόξα Σοι.
Αγνώμων φανείς, και πονηρός ζηλότυπος, δώρον αξιόθεον λογοπραγεί, δι' ου οφειλέσιον ελύθη αμαρτημάτων, καπηλεύων ο δεινός, Ιούδας την φιλόθεον χάριν· Φείσαι των ψυχών ημών, Χριστέ ο Θεός, καί σώσον ημάς.
Στίχ. Δόξα Σοι ο Θεός ημών, δόξα Σοι.
Λέγει πορευθείς, τοις παρανόμοις άρχουσι· Τί μοι δούναι θέλετε καγώ Χριστόν υμίν, τον ζητούμενον, τοις θέλουσι παραδώσω; οικειότητα Χριστού, Ιούδας αντωσάμενος χρυσού. Φείσαι των ψυχών ημών, Χριστέ ο Θεός, καί σώσον ημάς.
Δόξα Πατρί και Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ω πηρωτικής, φιλαργυρίας άσπονδε! λήθης όθεν έτυχες, ότι ψυχής, ουδ' ος ισοστάσιος ο Κόσμος, ως εδιδάχθης· απογνώσει γαρ σαυτόν, εβρόχισας ανάψας προδότα. Φείσαι των ψυχών ημών, Χριστέ ο Θεός, καί σώσον ημάς.
Η Καταβασία
Ψυχαίς καθαραίς, και αρρυπώτοις χείλεσι, δεύτε μεγαλύνωμεν την ακηλίδωτον, και υπέραγνον Μητέρα του Εμμανουήλ, δι' αυτής τω εξ αυτής, προσφέροντες πρεσβείαν τεχθέντι· Φείσαι των ψυχών ημών, Χριστέ ο Θεός, καί σώσον ημάς.
