Ακούστε
ν-Eσείς, μωρέ, παιδιά κλεφτόπουλα,
παιδιά της Σαμαρίνας
μωρέ, παιδιά καημένα κι ας είστε λερωμένα.
Κι αν πάτε απάνω στα βουνά κατά τη Σαμαρίνα,
ντουφέκια να μη ρίξετε, τραγούδια να μην πείτε,
κι αν σας ρωτήσει η μάνα μου κι η δόλια η αδερφή μου,
μην πείτε πως σκοτώθηκα, πως είμαι σκοτωμένος,
μόν’ πείτε πως παντρεύτηκα, πως είμαι παντρεμένος,
πήρα την πλάκα πεθερά, τη μαύρη γης γυναίκα.
Τραγούδι ηρωϊκό της Ηπείρου των επαναστατικών χρόνων τοϋ 1821. Σαμαρίνα ονομάζεται το χωριό του ήρωα του τραγουδιού. Ο σκοτωμένος ήρωας παρακαλεί τους συμπολεμιστές του να μην αναγγεί λουν το θάνατό του στους συγγενείς του, για να μη τους λυπήσουν.
Ο χορός ανήκει στην κατηγορία των συρτών στα τρία, με ρυθμό 2/4.
Το τραγούδι ηχογραφήθηκε σε στούντιο, το 1979.
