Ακούστε
Τούτες οι μέρες το ’χουνε, τούτες οι εβδομάδες,
για να χορεύουν τα παιδιά, να χαίροντ’ οι μανάδες.
Δώστε του χορού να πάει,
τούτ’ η γης θα μας εφάει.
Τούτ’ η γης που την πατούμε,
όλοι μέσα θε να μπούμε.
Χορέψετε, χορέψετε, τα νιάτα να χαρείτε,
γιατί σε τούτο τον ντουνιά δε θα τα ξαναβρείτε.
Τούτ’ η γης με τα χορτάριa
τρώει νιες και παλικάρια.
Τούτ’ η γης με τα λουλούδια
τρώει νιους και κοπελούδια.
Χαρείτε νιοι, χαρείτε νιες, χαρείτε παλικάρια,
κι εγώ του Χάρου τού ’βαλα σίδερα στα ποδάρια.
Δώστε του χορού να πάει
τούτ’ η γης θα μας εφάει.
Τούτ’ η γης που την πατούμε
όλοι μέσα θε να μπούμε.
Χορέψετε, χορέψετε, παπούτσια μη λυπάστε,
μα κείνα ξεκουράζονται τη νύχτα που κοιμάστε.
Βάρ’ τε την με το ποδάρι,
τούτ’ η γης θα μας εφάει.
Ζωντανή ηχογράφηση στην ταβέρνα «Το μοναστήρι», στην Αθήνα, το 1994.
