Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Τραγούδι από τα Βίλια. Τραγουδιόταν για τις κοπέλες που δούλευαν στο μάζεμα του βαμβακιού στην Ψάθα, κοντά στα Βίλια, όπου παλιά ήταν βαλτότοπος και φύτρωναν βούρλα, ψάθες και καλάμια. Καθώς περνούσαν μέσ’  απ’ το βουνό να πάνε για δουλειά, τις φλέρταραν οι ρετσινιάρηδες. Ο ρυθμός του τραγουδιού αυτού, στις κεντρικές στροφές, είναι ο πρότυπος ρητός δακτυλικός εξάμετρος. Ταυτίζεται κινησεολογικά με το συρτό χορό. Οι ταχύτερες επωδοί είναι σε δακτυλαναπαιστικό τετράμετρο. Η κλίμακα είναι ελάσσων, με τέταρτη βαθμίδα που περιστασιακά αυξάνεται, ελκόμενη από την πέμπτη. Το βασικό λοιπόν γένος είναι το σκληρό διάτονο που συναντούμε στο βυζαντινό ήχο νενανώ και το ισλαμικό τετράχορδο μπουσελίκ/ναχαβάντ, ελκόμενο προς το ρουμάνικο μινόρε, γεγονός που οδηγεί την παρούσα επεξεργασία σε στιγμιαίες φαινόμενες μετατροπίες. Σημειώνουμε τα ντουέτα ανάμεσα σε δύο συγγενή πνευστά όργανα, την παραδοσιακή καλαμένια φλογέρα και το φλάουτο με ράμφος. Θανάσης Μωραΐτης