Listen
Widow, change your name, don't let them call you widow,
for you make my eyes weep night and day.
But why don't tell us
the sorrow that makes you cry all the time?
The widow's pillow is scented with quince,
any young man who sleeps there, enthralls his youth.
Why didn't you open to me
but shut the door instead?
Cursed be the moment you appeared before me,
widow, you lit and enflamed my bosom.
Why didn't you open to me
but shut the door instead?
Η χήρα
Χήρα, ν’ αλλάξεις όνομα, χήρα να μη σε λένε,
γιατ’ έκανες τα μάτια μου μέρα και νύχτα κλαίνε.
Μα γιατί δε μας το λες
τον πόνο π’ έχεις κι όλο κλαις.
Της χήρας το προσκέφαλο μυρίζει από κυδώνι
και όποιος νέος κοιμηθεί τα νιάτα του σκλαβώνει.
Μα γιατί δε μ’ άνοιξες,
μόνο την πόρτα σφάλιξες.
Πανάθεμά την τη στιγμή που βρέθηκες μπροστά μου,
μ’ άναψες και μου φλόγισες, χήρα, τα σωθικά μου.
Μα γιατί δε μ’ άνοιξες,
μόνο την πόρτα σφάλιξες.
