Άνοιξε πόρτα μ’, άνοιξε
Άνοιξε πόρτα μ’, άνοιξε χρυσοπερατωμένη
που σε χρυσοπεράτωσε πέρδικα πλουμισμένη.
Την καλησπέρα σού ’φερα κι έβγα να τήνε πάρεις
με ρόδα με τριαντάφυλλα έλα να τήνε ράνεις.
Σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.
