Η Λάμπρω
Σαράντα δυο κλεφτό-νο-πουλα
τη Λα- μωρέ, τη Λάμπρω κυνηγούνε
και η Λάμπρω ήταν, Λάμπρω μου,
και η Λάμπρω ήτανε φρόνιμη.
Και η Λάμπρω ήταν φρόνιμη στον Αϊ-Γιώργη πάει.
Άγιε μου Γιώργη γλύτο’ με απ’ των κλεφτών τα χέρια,
να φέρνω λίτρες το κερί κι οκάδες το λιβάνι
και με βουβαλοτόμαρα να κουβαλώ το λάδι.
Ανοίξαν τα άγια μάρμαρα και μπήκε η Λάμπρω μέσα.
