Δίστιχα για την ελιά
Είναι δέντρα πολλά στη γη, σαν την ελιά δεν είναι
βρέχει, χιονίζει, λιάζεται και πάντα δροσερή ’ναι.
Μα γω αγαπώ την την ελιά, γιατί βγάνει το λάδι
και φέγγει στην αγάπη μου όντε δειπνά το βράδυ.
Απόψε μόνο κι αύριο αργά θα ν’ είμαστε νομάδι
κι ύστερα ξεχωρίζομε ωσάν τσ’ ελιάς το λάδι.
